Ναύπλιο!

Απόβραδο!

Ηλιοτρόπια!

Ο Γουάιτχεντ Αλφρεντ Νόρθ (1861-1947) είπε:

Η νεότητα είναι μια κατάσταση ανόητη, ανούσια

Και τα γηρατειά είναι γεμάτα φόβους και ασθένειες.

Μια μικρή χάρη θα ζητήσω από τη Μοίρα:

Να με αφήσει μεσόκοπο χίλια χρόνια.

Περιστεράκι μου...

Γλυκό περιστεράκι μου,

ζηλεύω τα φτερά σου

Όταν ψηλά πετάς

και ύψη κατακτάς

Μαζί σου θέλω να πετώ,

από ψηλά να παρατηρώ,

τ’ άσχημα, τα θλιβερά

καμώματα του ανθρώπου

Αυτών που δεν κατανοούν

τη φύση και σκοτώνουν,

χιλιάδες αθώες ψυχές

κι έπειτα καμαρώνουν.

Γεωργία Σπ. Αναστασίου

Παπαρούνα!

Η ελιά του Π.Πρεβελάκη

-Αγαπάς τα δένδρα Γιωργάκη; Με ρώτησε.

-Ποιό αγαπάς περισσότερο;

-Την ελιά αγαπώ περισσότερο αποκρίθηκα.

-Κι εγώ την ελιά. Όταν πεθάνω, να φυτέψεις μια ελιά καταμεσής στο μνήμα μου, να με ρουφήξει με τις ρίζες της. Κι απ’ τον καρπό που θα κάνει κάθε χρόνο, να μου ανάβεις ένα καντηλάκι.

-Έχε ζωή εσύ, κι εγώ ξέρω τι μνημούρι θα σου χτίσω, όταν έρθει η ώρα.

-Μπα; είπε ξαφνιασμένη. Την ελιά μην ξεχάσεις! Σαν ξέρω πως από τα κόκκαλα μου θ’ ανάψει ένα φωτάκι, δε φοβάμαι το θάνατο.

Παντελής Πρεβελάκης

Νορβηγία!

Ηρθαμε κι εμείς!

Καλό μας απόγευμα!

Μια βολτίτσα στα σύννεφα!

Καλή μας όρεξη!

Ανοιξη!